I should only work on things I truly love
My old boy, strong faithful and never let me down....
My Nikon + Tamron
พักหลังใช้แต่กล้องปัญญาอ่อนจนลืมไปว่ายังมีกล้องรุ่นเก๋านอนอยู่ในตู้
เอามาปัดฝุ่นแล้วจับคู่กับเลนส์รุ่นเก๋าพอๆกันแต่คนละค่าย
ถ่ายไปมือสั่นไปเพราะแขนรับนำ้หนักไม่ไหว
ทำไมเมื่อก่อนแบกได้ทั้งวันฟะ?
ก. เคยชินกับกล้อง/เลนส์รุ่นใหม่ๆที่นำ้หนักเบากว่าเดิม
ข. อายุมากขึ้น ร่างกายไม่แข็งแรงเหมือนเดิม
ค. ความขยันและความอดทนน้อยลง ขี้บ่น เริ่มจับผิดตัวเอง
ง. ถูกทุกข้อ
ชีวิตที่ไร้สิ่งกีดขวาง
ช่วงชีวิตมนุษย์เราไม่ได้ยืนยาวสักเท่าไหร่นัก เวลาที่ได้ใช้มันอย่างเต็มที่มีแค่ประมาณ40ปี ก่อนหน้านั้นก็เด็กเกินไปและไม่พร้อมด้วยปัจจัยทั้งปวง หลังจากนั้นก็แก่เกินไปไม่พร้อมด้วยหลายปัจจัยเช่นเดิม ช่วงเวลาที่คุณพร้อมจริงๆคุณควรใช้มันให้คุ้มค่าที่สุด ไม่ควรให้อะไรมาขวางกั้นเวลาอันมีค่านี้
ชีวิตฉันตอนนี้อยู่ในช่วงที่สำคัญที่สุด กอบโกยหาความสุขใส่ตัวเองให้มากที่สุด ทำงานให้ดีที่สุด ฉันไม่พร้อมที่จะรับใครสักคนเข้ามาในชีวิตเพื่อที่จะเบียดเบียนความสุขของฉัน หรือมาเรียกร้องให้ฉันหยุดทำงานที่ฉันรักและทุ่มเททั้งใจ ทั้งแรง ทั้งลมหายใจ มานานนับหลายปี ความรักระหว่างหญิงชายมันไม่มีอะไรจะมารับรองได้ว่าจะคงทนตราบสิ้นลมหายใจ หากฉันยอมทิ้งงานที่อุตส่าห์ฝ่าฟันมาหลายปีเพื่อบูชาให้ความรักและหากสุดท้ายมันไม่ได้จีรังยั่งยืนฉันคงไม่เหลืออะไร ไม่เหลือแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้สร้างมันขึ้นมาใหม่ คุณกล้ามากที่ยื่นข้อเสนอนี้ เสนอให้ผู้หญิงคนหนึ่งทิ้งอนาคตของเธอเพื่อจะให้ไปอยู่กับคุณ ดูแลคุณ ดูแลบ้านคุณ ดูแลสัตว์เลี้ยงคุณ คุณคิดบ้างมั๊ยว่าผู้หญิงคนนี้จะเหลืออะไรหากความสัมพันธ์ของคุณกับเธอจบลง หากคุณคิดไม่ออกให้ย้อนไปนึกถึงอตีตภรรยาคุณ เธอเหลืออะไรหลังจากที่ทำหน้าที่ภรรยา ทำหน้าที่แม่ให้ลูกของพวกคุณมานานหลายสิบปีโดยยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้อง สังคม การงาน เธอยอมเพื่อให้คุณได้ในสิ่งที่คุณปรารถนา ได้อยู่ในที่ๆคุณอยากอยู่ ได้ทำงานตามที่คุณรำ่เรียนมา ได้กอบโกยผลประโยชน์มากมายเข้ามาในชีวิตคุณ
โอเค คุณอาจจะคิดว่าตัวคุณเองหาเงินได้มากกว่าฝ่ายหญิง มากพอที่จะดูแลครอบครัวได้โดยที่ฝ่ายหญิงไม่ต้องทำงาน แต่คุณรู้มั๊ยการที่ฝ่ายหญิงไม่ทำงานมันเป็นจุดอ่อนจุดใหญ่ จุดที่เชื่อมโยงไปถึงไม่เหลืออะไร ณ.บทสุดท้าย
หากคุณรักฉันจริงคุณต้องปล่อยฉัน ปล่อยให้ฉันได้ตามล่าหาความฝันของฉัน และมันก็แล้วแต่คุณว่าจะมายืนเคียงข้างฉันในขณะที่ฉันล่าความฝันของฉัน เพราะฉันเองก็จะอยู่เคียงข้างคุณเพื่อเอาใจช่วยคุณล่าความฝันของคุณ หรือคุณจะทิ้งฉันไว้ให้ฉันล่าฝันกับตัวของฉันเอง แล้วคุณก็ไม่ต้องหันกลับมา.
ช่วงนี้บ้าลิ้นจี่มาก กินลิ้นจี่ตอนเช้า สาย เที่ยง บ่าย เย็น
ก่อนจะนอนก็ยังกินอีก ฮงฮวย จักรพรรดิ์ กิมเจ็ง มีเนมโนเนมสรรหามากินหมด
เพราะรู้ว่าฤดูลิ้นจี่เป็นฤดูสั้นๆ กว่าจะได้กินอีกก็ต้องรออีกปีเต็มๆ
เมื่อวานไปทัวร์ตลาด ซื้อลิ้นจี่พันธุ์ฮงฮวยให้ลูกทัวร์ชิม ลูกโตๆ
เนื้อฉ่ำแต่ไม่เยิ้มเลอะมือให้รำคาญใจ รสชาติหวานหอมเป็นที่สุด
ห้าคนชิมกันไปเกือบสองกิโล
นับว่าเป็นการเสพลิ้นจี่ที่สุโขอีกครั้งหนึ่งในชีวิต
ระหว่างที่ปล่อยให้ลูกทัวร์ชมวัดตัวเองก็แอบแว้บไปเดินดูผักดูไม้แผงหน้าวัด
ผ่านแผงลิ้นจี่พันธุ์จักรพรรดิ์ลูกโตแต่ไม่สดเท่าไหร่ลูกเริ่มเหี่ยวใบเริ่มแห้ง
แอบมองหน้าแม่ค้าเห็นเหงื่อเม็ดโป้งผุดเต็มหน้าพอๆกับเรา
อากาศร้อนจบแสบคันผิวยิกๆ ช่วยกันซื้อจะได้หมดจะได้กลับบ้านเร็วๆ
ไม่ได้ชิมแต่สั่งลิ้นจี่หนึ่งกิโล
แม่ค้าบอกว่าเอาไปทั้งพวงนะโลว่าสี่สิบบาท เราตอบตกลง.
หิ้วถุงลิ้นจี่มาแผงสับปะรดเจ้าประจำ
ระหว่างรอสับปะรดที่กำลังปอกไว้ให้ลูกทัวร์ชิมมือก็ล้วงลิ้นจี่จักรพรรดิ์
ออกมาชิม ลิ้นที่เตรียมพร้อมจะรับความหวานหอมต้องผิดหวังอย่างรุนแรง
จืดสนิท! มันจืดจริงๆ ไม่มีรสชาติใดๆปนอยู่เลย ไม่เปรี้ยว ไม่หวาน ไม่ขม
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่อะไรๆทั้งนั้น!! เอาน่าให้โอกาส(ลิ้นจี่)เป็นครั้งที่สอง
อีกลูกนึง.... เหมือนเดิมครัชชชชช!!! จืดสนิด
เอาอีกลูกนึงเราอาจจะโชคร้ายหยิบได้ลูกที่ไม่อร่อยติดๆกัน
สามลูกรสชาติก็ยังคงเดิมไม่ดีขึ้นแต่ก็ไม่เลวลง
และมันก็คงเป็นเหมือนกันทั้งถุง ตัดสินใจเดินกลับไปหาแม่ค้า
(กลัวโดนแม่ค้าด่ามวาาากกกก จิตก็มโนไปถึงโดนตบ อิอิ แบบว่าขี้เกรงใจคนน่ะ)
บอกแม่ค้าไปตรงๆว่ารสชาติมันรับไม่ได้จริงๆ
ขอเอาคืนได้มั๊ยแต่ไม่ต้องเอาตังค์คืนให้ก็ได้
ขอแลกเป็นสินค้าอื่นที่แม่ค้าวางขาย แม่ค้าคุยง่ายตอบตกลง อืมมมมม...
จะเทิร์นเป็นอะไรดีวะ แกก็ขายอยู่ไม่กี่อย่าง หน่อไม้ดอง อันนี้ไม่ชอบ
มันเหม็นและก็ไม่ดีต่อสุขภาพซักเท่าไหร่ ถั่วลิสงนึ่งเม็ดลีบๆ
คงปลูกแบบ้านๆไม่ได้ใส่ปุ๋ยพ่นยา อันนี้รับได้จัดมาทั้งกอง
แม่ค้า(ใจดี)ท้วงว่าแค่ถั่วลิสงมันยังไม่พอมูลค่าสี่สิบบาทเอาอย่างอื่น
เพิ่มสิ เอออออ...
อย่างอื่นมันก็มีแต่มะเชือยาวที่นอนอาบแดดอยู่(แบบเหี่ยวแต่ไม่ถึงขั้นน่าเกลียด) เอาก็เอาวะ โกยมะเขือยาวเจ็ดแปดลูกใส่ตะกร้า
กลับมาบ้านเล่าให้แม่ฟัง
แม่บอกว่ามะเขือยาวเหี่ยวนิดหน่อยมันก็ดีกว่าลิ้นจี่ที่กินไม่ได้
เอามาก็คงเอามาทิ้ง ว่าแล้วเย็นนี้ก็คงต้องจัดเมนูมะเขือยาว
ตำมะเขือกินกับไข่ต้มยางมะตูม
ใบสะระแหน่ที่ขึ้นเป็นดงข้างครัวก็จะได้ขึ้นโต๊ะซะที เฮ้ออออออออ...
ไม่
ได้อยู่ดูแลสวนอาทิตย์กว่ามีเจ้าตัวแสบมาเยือน
มันเป็นหนอนที่ตะกละมากกินทุกอย่างที่ขวางหน้า ทุกต้นทุกใบ
จะแข็งจะอ่อนจะหวานจะขมมันไม่เลือก
กินจนต้นโกร๋นเหลือแต่ก้านไว้ให้ดูเป็นที่ระลึก หน้าตามันก็ดูดัดจริตพิลึก
เหมือนผู้หญิงแต่งหน้าจัดๆมีตามีคิ้วแถมทาลิปสติกสีส้มแปร๊ด
ไปแร่ดที่อื่นเหอะอย่ามาแร่ดในสวนกุ — 
feeling pissed at The Hut By Suwannee.
