ตำกระท้อน

ฝนตกติดๆกันมาหลายวันเพราะพิษเจ้าวีเซนเต้ทำให้เกิดอาการเบื่อๆ ลองมาหาอะไรทำเล่นๆท่าจะดี มองไปมองมาเจอกระท้อนปุยฝ้ายริมสระห้อยสุกเต็มต้นอีกทั้งที่ตกอยู่ใต้ต้นก็หลายลูกทั้งๆที่เก็บไปทำปุ๋ยชีวภาพอยู่ทุกเช้า ตำกระท้อน ผุดขึ้นมาในหัวใสๆ ไม่รอช้าเดินไปเก็บกระท้อนแต่ด้วยความขี้เหนียวเลยไม่เด็ดจากต้นแต่เก็บเอาที่มันร่วง ( อันนี้ยังไม่เข้าใจตัวเองว่าทำเพื่อ? เพราะลูกที่เก็บมาจากใต้ต้นส่วนมากจะโดนแมงเจาะแล้ว ส่วนไอ้ที่ยังคาต้นสดๆใหม่ๆพรุ่งนี้ก็ร่วงอยู่ดีเพราะสุกจัด เฮ้อออ.. ) พริกขี้หนูเม็ดเล็ก เผ็ดจี๋ กับผักชีใบเลื่อยหอมฉุยก็มาจากขอบสระเหมือนกัน ออแกนิกล้วนๆสิบอกไห่  มองหาอุปกรณ์โน่นครกดินเผาใบใหญ่ก้นลึก อันนี้ไม่ใช้ตำพริกแกงนะใช้เฉพาะทำส้มตำและเครือญาติเท่านั้นน่ะ ตำพริกแกงต้องโน่นครกหินหนักและเก่าแก่มาก ครกหินนี่มีอยู่สองใบใบหนึ่งใช้มาตั้งแต่สมัยยายโน่นนนน แอนทิกจ้ะ. จะทำตำกะท้อนก็มัวแต่โม้เรื่องครกซะงั้น อะปอกกระท้อนเอาเปลือกออกเยอะๆจะได้เนื้อหวานๆ จากนั้นก็สับๆให้เป็นชิ้นยาวโหพ่อเราฝีมือปลูกและเลือกพันธุ์ใช้ได้ ลูกใหญ่ เนื้อหนา เม็ดในยังกะปุยฝ้ายจริงๆ หยิบกระเทียมกะพริกใส่ครกตำตำตำเต้นไปด้วยเพราะยุงกัดขา บ้านนี้ไม่ดุเฉพาะแม่นะ ( ดูจากลูกสาวสามคนโสดหมดเพราะแม่ดุ ) ยุงก็โครตดุอีก! พริกกระเทียมแหลกก็ใส่กะท้อน น้ำตาล น้ำปลา น้ำปูของดีสีดำด้วย ผักชีหั่นหยาบๆก็ตามไป เอ้าาาา...ตำไปคนไปเต้นไปไม่กี่ชั่วอึดใจก็เทใส่จานนึกขึ้นมาได้ลืมกุ้งแห้งอะชั่งเหอะบ้านเราไกลทะเล....