คืนสุดท้าย

   ฉันอ่านข้อความสั้นๆที่ปรากฏขึ้นบนโทรศัพท์มือถือซำ้แล้วซำ้อีกหลายรอบทั้งๆที่ไม่ได้แปลกใจอะไรเลย ฉันนึกอยู่แล้วว่าวันหนึ่งฉันต้องได้รับข้อความแบบนี้จากเขา อดีตชายคนรักที่เลิกลากันไปหลายเดือนก่อน "ผมคิดถึงคุณ" ฉันทบทวนข้อความสั้นๆนั้นอีกครั้งพร้อมกับนึกย้อนไปถึงวันเวลาที่ฉันเคยใช้ร่วมกับเขา ภาพของเรายามเย็นในสระนำ้ใหญ่ของโรงแรมดัง แสงอาทิตย์สุดท้ายของวันทอสีส้มจัดจ้านจนฉันต้องหรี่ตา ภาพเขาเบี่ยงตัวมากลับมาใช้ร่างใหญ่บังแสงอาทิตย์ไว้พร้อมกับโอบตัวฉันให้ลอยเหนือนำ้ ฉันจ้องลึกไปในดวงตาเขา สีเทาอมเหลืองดูเป็นประกายระยับตัดกับสีฟ้าใสของสระนำ้ แววตาที่ฉายความมุ่งมั่นจริงจัง แววตาที่ทำให้จิตใจฉันอ่อนแอและให้โอกาสเขาครั้งแล้วครั้งเล่า คำบอกเล่าของเขา คำมั่นสัญญา คำสารภาพ

  นับตั้งแต่วันแรกที่ฉันตกลงใจจะคบหากับเขา ฉันได้บอกกับเขาไปว่าหากจะคบกับฉันต้องจริงใจมั่นคง ไม่โกหก และไม่มีผู้หญิงอื่น เมื่อเขารับคำมันทำให้ฉันปลาบปลื้มและอิ่มใจยิ่งนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไปและครั้งแล้วครั้งเล่าที่ฉันรู้ด้วยความบังเอิญว่าเขายังคงติดต่อเยี่ยมเยียนและให้ความช่วยเหลือด้านเงินทองแก่บรรดาอดีตคนรัก สาวชาวเวียดนาม สาวไทย และคงอีกหลายๆสาวที่ฉันไม่รู้และไม่ไฝ่จะรู้ หลังจากที่ได้คุยกันและตกลงกันถึงขอบเขตที่ฉันรับได้ ขอบเขตที่เขาต้องทำเพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย ข้อตกลงอยู่ที่ว่าเราต้องคุยกัน บอกเล่ากันก่อนว่าจะทำสิ่งไหน ฉันเกลียดนักกับการที่ต้องมารู้ทีหลังว่าลับหลังฉันเขายังคงแอบโปรยความหวังให้ผู้หญิงอีกหลายๆคน หลายๆเชื้อชาติ เขาให้คำมั่นอีกครั้งว่าจะเลิกติดต่อกับสาวเวียดนามเพราะเขารู้อยู่แก่ใจดีว่าหญิงคนนั้นยังคงรอเขาและยังมีความหวัง ฉันเชื่อเขา!

  คืนสุดท้ายที่เราอยู่ด้วยกันก่อนที่ฉันจะลงไปว่ายนำ้ในสระของโรงแรม ฉันลืมเอาเสื้อยืดติดกระเป๋ามาสำหรับใส่คลุมระหว่างเดินลงไปสระว่ายนำ้ชั้นใต้ดิน ฉันเอ่ยปากยืมเขา เขานอนอยู่บนเตียงพร้อมกับยุ่งอยู่กับจอแม็คบุ้คและบอกให้ฉันหยิบเอาเองในกระเป๋าเดินทางของเขา ตั้งแต่คบหากันมาไม่มีครั้งไหนที่ฉันจะเข้าไปก้าวก่ายสิ่งของเครื่องใช้ข้าวของส่วนตัวของเขา ฉันหยิบเสื้อยืดตัวบนสุดในกระเป๋าเขาออกมา สายตาก็เหลือบไปเห็นถุงหิ้วใบเล็กลวดลายสวยงามที่เปิดค้างไว้ อุณหภูมิร่างกายฉันดูเหมือนจะลดลงไปถึงจุดติดลบณ.วินาทีนั้น โลกทั้งโลกเหมือนหยุดหมุน หัวใจเหมือนจะหยุดเต้น ชุดชั้นในสีหวาน รองเท้าแตะยี่ห้อยอดฮิต นอนอยู่ในก้นถุงหิ้วใบนั้น
  ฉันใช้เวลาพักใหญ่ในการรวบรวมสติ ควบคุมอารมณ์ นึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านไป คำบอกเล่า คำสัญญา คำมั่น แผนชีวิตที่วางไว้ งานที่ฉันแสนรัก เมืองที่ฉันชอบ สัตว์เลี้ยงของฉันที่เปรียบเสมือนลูก สังคม ฉันพร้อมที่จะละทิ้งทุกอย่างเพื่อเขา เขาพยายามอธิบายถึงชุดชั้นในและรองเท้าที่อยู่ในกระเป๋าเขา ฉันมองหน้าเขาหูทั้งสองข้างยังคงอื้อ ฟันซี่เล็กๆ คางสั้นๆ ภาพปากของเขาขยับขึ้นลง ภาพเขา ชายวัยเกือบห้าสิบกับสาวเวียดนามตัวเล็กผมยาววัยสามสิบหัวเราะระริกกอดรัดกัน แววตาฉายความเย็นชา ปีศาจ! เขาเป็นปีศาจชัดๆ! โกหก โหดร้าย หลอกลวง เลือดเย็น ไร้จิตสำนึกและสามัญสำนึก

 "ผมเดินทางข้ามนำ้ข้ามทะเลมาหลายพันไมล์เพื่อที่จะสระผมและเป่าผมให้คุณ ให้ผมได้มีโอกาสดูแลคุณนะ" อีกหนึ่งข้อความที่เข้ามาปลุกให้ฉันตื่นจากห้วงภวังค์ ฉันกดลบข้อความทั้งหมดพร้อมกับบล็อคเขาออกจากระบบสื่อสารของฉัน พอกันที ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ฉันปล่อยให้เขาเข้ามาในชีวิตของฉัน เข้ามาพร้อมความหวัง ความอบอุ่น ที่ฉันหลงคิดว่ามันคือความรักและอนาคตร่วมกัน ทุกๆครั้งมันก็จบด้วยการโกหก หลอกลวง เหยียบย่ำหัวใจของฉัน

  ฉันไม่ได้ต้องการใครให้มาสระผมให้ฉัน ฉันไม่ได้ต้องการให้ใครนำพาความทุกข์มาให้ฉัน ฉันคงไม่มีความสามารถจะเปลี่ยนแปลงเขาได้ และฉันก็ไม่อยากจะไปเปลี่ยนแปลงอะไรเกี่ยวกับตัวเขา แต่ฉันก็ไม่สามารถจะทำใจยอมรับในสิ่งที่เขาทำได้ ฉันมีทางเลือก
  ฉันเลือกที่จะไม่มีเขาในชีวิตฉันอีกต่อไป และตลอดไป