A cold mind

   ลมหนาวของเดือนธันนวาคมแทรกผ่านช่องประตูที่ฉันเปิดแง้มเอาไว้ ฉันแทรกตัวลึกเข้าไปใต้ผ้าห่มกำมะหยี่ผืนโต พยายามทำตัวให้เล็กที่สุดและเงียบที่สุดแต่ดูเหมือนว่าทุกๆลมหายใจเข้าออกและทุกๆจังหวะเต้นของหัวใจมันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก ความเจ็บปวดที่ไม่มีทางรักษาบรรเทาเพราะมันไม่ใช่ความเจ็บปวดทางกาย หัวใจของฉันถูกย่ำยีและขว้างทิ้งครั้งแล้วครั้งเล่าโดยคนคนเดียว ทุกครั้งที่ฉันเข้มแข็งพอและลุกขึ้นมามีชีวิตอีกครั้งฉันก็ปล่อยให้เขาเข้ามาทำลาย ครั้งแล้ว ครั้งเล่า

   ความรักของฉันมันคงเปรียบได้กับยาขมๆสักขนานหนึ่ง ที่ถูกยื่นส่งมาให้โดยปีศาจใจร้าย ฉันคงเหมือนกับหนูน้อยหมวกแดงที่โดนสุนัขจิ้งจอกหลอกด้วยแอปเปิลสีแดงสวย ทุกครั้งที่ฉันเจ็บปวดก็ได้แต่คร่ำครวญและบอกตัวเองว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก แต่ความหอมหวาน เย้ายวน ของความรักก็ฉุดให้ฉันตกไปในหลุมสีรุ้งนั้น หลุมที่มีแต่เขากับฉัน หลุมของเราสองคน 

   ความเงียบและความห่างเหินของเขาที่มีต่อฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกถึงความหนักหน่วงบนไหล่ทั้งสองข้าง ทำให้ฉันมองเห็นโลกเป็นสีเทา และเสียงเพลงที่เคยแว่วเข้าหูกลับเงียบหาย โลกทั้งโลกเหมือนกับคืนเดือนมืด

   ฉันขยับตัวอีกครั้งพร้อมกับหายใจให้ลึกสุดๆ พร่ำบอกกับตัวเองว่า พรุ่งนี้เมื่อฉันตื่นขึ้นมาแสงแดดจะส่องสดใจ แดดอุ่นๆจะพาดทับตัวฉัน รอบตัวจะเต็มไปด้วยสีสันสดใสและเสียงเพลงบรรเลงจรรโลงใจ และเขายืนอยู่ข้างๆฉัน