Russia Day 10

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️
September 10th 2019
@46th Russia here I come

  Day 10 : Saint Petersburg
  วันนี้เป็นวันเก็บตก ฉันใช้เวลาช่วงสั่งลาเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กโดยการเดินบ้างนั่งรถเมล์บ้างไปตามถนนหนทางเส้นหลักทุกๆเส้น และเมื่อเพียงพอแล้วก็ตัดสินใจนั่งรถออกไปนอกเมืองไปอีกหนึ่งสถานที่ๆอยากมาเห็น Nikolo-Bogoyavlenskiy Morskoy Sobor โบสถ์สีขาวสลับฟ้า โบสถ์นี้ไม่ได้เป็นที่น่าสนใจของนักท่องเที่ยวเท่าไหร่นัก เพราะอยู่ไกลจากสถานที่ท่องเที่ยงอื่นๆมาก การเดินทางมาก็ค่อนข้างลำบากต้องต่อรถหลายเที่ยวและใช้เวลาเดินอีกนานโข ด้านนอกของโบสถ์ดูสายงาม ฝนที่ตกมาก่อนหน้านี้ทำให้มีน้ำขังเป็นแอ่งเล็กๆอยู่ลานหน้าโบสถ์ ฉันชะโงกมองเห็นยอดโบสถ์สีทองสว่าง แต่น่าเสียดายนักที่ฉันถูกห้ามไม่ให้เข้าไปดูภายในโบสถ์ เจ้าหน้าที่ดูแลทางเข้าทำหน้าเรียบๆชี้ให้ฉันดูป้าย เฉพาะกลุ่มนักท่องเที่ยวที่ติดต่อมาล่วงหน้าแล้ว รอยยิ้มของฉันมันคงไม่ขลังพอเพราะไม่ว่าจะพยายามทำท่าทางอยากดูข้างในแค่ไหน เจ้าหน้าที่คนเดิมก็ยังทำหน้าเรียบเฉย

  เดินลัดเลาะมาหลังโบสถ์ปรากฎว่าเป็นจุดที่ค่อนข้างน่าสนใจ มีคลอง มีสะพานสวยๆ มีคนล่องเรือลำเล็ก อารมณ์เหมือนอัมสเตอร์ดัม เดินเลียบคลองไปเรื่อยๆพบว่ามีคาเฟ่น่ารักๆอยู่หลายที่ ที่สำคัญคือมีโต๊ะให้นั่งข้างนอก หลายคนนั่งจิบไวน์ อาบแดดยามบ่ายท่าทางสบายอารมณ์

  ความบันเทิงของคนรัสเซียมักจะมาในรูปแบบสีเทาๆ เสมือนว่าเงาของโซเวียตยังคงติดตามพวกเขาอยู่ตลอดเวลา ฉันเห็นพวกเขาสนุกสนานอยู่กับม้าหมุนแบบที่ฉันเคยเล่นที่งานวัดเมื่อสามสี่สิบปีก่อน ฉันเห็นพวกเขาหัวเราะกับน้ำพุทำจากเหล็กรูปเป็ดและหมูที่ส่งเสียงก้าบๆ อู้ดๆ หนุ่มๆที่นี่ชอบใส่เสื้อผ้าลายทหารหรือออกสีเขียวขี้ม้า อารยธรรมการกินอยู่ยังคงมัธยัสถ์และรู้ค่า

  ฉันเดินดูของที่ระลึกในร้านเล็กๆแห่งหนึ่ง ตุ๊กตาแม่ลูกดก หรือ
Matryoshka dolls/ Babushka dolls เป็นความใฝ่ฝันอันยาวนานของฉัน ตั้งแต่ตอนชั้นประถมฉันเคยเห็นตุ๊กตานี้ในหนังสือเล่มหนึ่งในห้องสมุดและคิดมาตลอดชีวิตว่าคือตุ๊กตาล้มลุก เคยบอกกับตัวเองไว้ว่าสักวันหนึ่งฉันจะเป็นเจ้าของมัน ตุ๊กตาแม่ลูกอ่อนไม่ใช่ตุ๊กตาล้มลุก แต่เป็นตุ๊กตาที่มีลักษณะเหมือนพินโบว์ลิ่งแต่อ้วนกว่า ทำซ้อนๆกันหลายๆชั้น เปิดตัวแรกออกมาก็จะเจออีกตัวหนึ่งอยู่ข้างใน  ขนาดจะเล็กลงเรื่อยๆ มีตั้งแต่สามชั้นถึงสิบกว่าชั้น ราคาก็แล้วแต่ขนาดและวัสดุที่ใช้ทำ พอร์ซเลน กระเบื้อง เซลามิก ไม้ กระดาษ และอีกหลายๆอย่าง มีตั้งแต่หลักแสนจนถึงหลักร้อย ตุ๊กตาแม่ลูกอ่อนที่ฉันได้เป็นเจ้าของเป็นตัวเล็กๆแบบธรรมดาๆ ทำจากไม้มีอยู่ห้าชั้น ฉันถือมันไว้ในมือแล้วรู้สึกถึงความอิ่มเอม บางครั้งเรื่องราวของเราอาจจะดูไร้สาระในสายตาคนอื่น แต่ตัวเราเองเท่านั้นแหละจะรู้ค่าของมัน

  ระหว่างทางกลับที่พักแวะร้านอาหารจีนใกล้กับที่พัก หนุ่มจีนร่างใหญ่เจ้าของร้านทักทายฉันเป็นภาษาจีน รีบบอกว่าพูดภาษาจีนไม่ได้ หนุ่มอ้าปากหัวเราะเสียงดังลั่นร้านแล้วคว้าเมนูภาษาอังกฤษมาให้ ฉันเลือกอาหารสองสามอย่างแล้วนั่งรอ พนักงานในครัวสองสามคนแอบมาส่องดูฉัน ทุกครั้งที่เงยหน้าขึ้นจะเห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะดังออกมาจากในครัว ชั่วขณะหนึ่งฉันลืมไปว่าอยู่ในรัสเซีย

    “เวลาของคุณมีจำกัด อย่าเสียเวลาไปอยู่ในชีวิตของคนอื่น อย่าไปอยู่ในกฎ เพราะนั่นหมายถึงการใช้ชีวิตในผลลัพธ์ที่ผู้อื่นคิด อย่าให้เสียงของคนอื่นมาเอาชนะเสียงภายในตัวคุณ และสิ่งที่สำคัญที่สุด จงมีความกล้าพอที่จะตามสัญชาติญาณและใจของคุณ เพราะมันรู้อยู่แล้วว่าคุณจริงๆแล้วต้องการจะเป็นอะไร สิ่งอื่นๆคือสิ่งที่รองลงไป” สตีฟ จอบส์
 🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼

  

Russia Day 9

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

September 9th 2019

@46th Russia here I come.

  Day 9 : Saint Petersburg 

    เช้าตรู่ฉันเปิดม่านหน้าต่างช้าๆลุ้นว่าอากาศวันนี้จะเป็นแบบไหนถนนมีรอยเปียกน้ำแสดงว่าฝนคงหยุดตกไปได้ไม่นานนักฟ้าสีหม่นไม่สดใสเหมือนเมื่อวานคว้าไอแพดออกมาจัดการจองห้องพักที่นี่เพิ่มอีกสองคืนเตียงนอนที่นี่สบายเกินไปเกินจะบอกลาง่ายๆซุปเปอร์ตรงหัวมุมเป็นแหล่งอาหารที่แสนสะดวกสำหรับฉันไหนจะป้ายรถเมล์ตรงหน้าโรงแรมอีกมันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องหาที่พักใหม่เงินยังพอมีเหลือพอที่จะจ่ายห้องพักดีๆแทนที่โฮสเทลเหมือนครั้งเริ่มต้นการเดินทาง 

   นั่งละเลียดกาแฟกับเจ้าแมวขนฟูตัวเดิมในห้องอาหารจนสายจึงกลับไปบนห้องพักอาบน้ำแต่งตัวแล้วคว้ากระเป๋าเดินไปขึ้นรถเมล์ต้องผิดหวังเมื่อถึงที่หมายพิพิธภัณฑ์State Hermitage เพราะปิดวันจันทร์พลาดอย่างมหันต์ที่ไม่ได้หาข้อมูลมาดีพอแต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะกลับมาใหม่พรุ่งนี้ได้ตัดสินใจเดินต่อไปเรื่อยๆจนถึงSt. Isaac’s. Cathedral มหาวิหารอันยิ่งใหญ่หนึ่งในแลนด์มาร์คของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กซื้อตั๋วทั้งสองที่ทั้งในส่วนของวิหารและส่วนของหอคอยความงดงามยิ่งใหญ่และอลังการของด้านในมหาวิหารทำเอาฉันอ้าปากค้างมันเรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งความงดงามอย่างที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาในชีวิตยืนแหงนหน้าชมความวิจิตรจรัสบนเพดานนานนับชั่วโมงจนคอแทบเคล็ดแต่ยังไม่หนำใจต้องหาที่นั่งพิงผนังแล้วแหงนดูใหม่ภายในนอกจากความงามของภาพเขียนขนผนังและเพดานแล้วยังมีภาพศิลปะโมเสสสวยๆอีกหลายภาพมันช่างน่าอัศจรรย์นักที่มนุษย์สามารถเอากระเบื้องชิ้นเล็กๆมาต่อให้สวยงามขนาดนั้นได้ดูข้างในจนสมใจแล้วก็ออกมาข้างนอกเพื่อที่จะขึ้นไปบนหอคอยการชมสถานที่แต่ละที่ในรัสเซียต้องมีความพยายามเป็นอันมากเพราะแต่ละที่ค่อนข้างไกลกันที่ขายตั๋วกับประตูทางเข้าอาจจะห่างกันเป็นกิโลเมตรก็ได้แต่ละจุดเข้าชมอาจจะใช้เวลาเดินสิบห้านาทีก็เป็นไปได้ฉันเดินอ้อมมหาวิหารไปอีกฝั่งก็ถึงบันไดวนขึ้นหอคอยบันไดเล็กชันและแคบกว่าสองร้อยขั้นทำเอาฉันต้องหยุดพักเป็นระยะๆความเหนื่อยเหมือนจะไม่เท่าไหร่แต่ฉันเวียนหัวพอมาถึงชั้นบนสุดถึงกับต้องถอนหายใจลึกๆกันทีเดียวเข้าใจแล้วว่าทำไมนางราพันเซลถึงต้องหย่อนผมให้นางแม่มดและเจ้าชายปีนขึ้นไปหาเธอบนหอคอยภาพเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กทั้งเมืองอยู่ตรงหน้าฉันตึกสีเทาสีเหลืองยอดโดมโบสถ์วิหารสวนสาธารณะ

   ช่วงบ่ายใช้เวลากับเบียร์รัสเซียแก้วโตที่Singer Cafe ชั้นบนสุดของร้านหนังสือชื่อดังประจำเมืองมองออกไปนอกหน้าต่างจะเห็นมหาวิหารKazanอยู่ตรงหน้าพอดีเดินดูหนังสืออีกนิดหน่อยพอจะเดินออกร้านปรากฎว่าฝนตกลงมาห่าใหญ่ก็เลยวิ่งขึ้นรถเมล์สายที่จะผ่านที่พักกลับมานอนพักผ่อนรอฝนหยุด

   ตอนเย็นฟ้ากลับมาใสสว่างอีกครั้งคราวนี้ออกเดินไปในทิศตรงกันข้ามกับที่เคยไปมาหลายๆครั้งจำได้ว่าเมื่อวานตอนนั่งเรือกลับมาได้ผ่านโบสถ์แห่งหนึ่งดูน่าสนใจพยายามหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตแต่หาไม่เจอไม่ได้อยู่ในลิสท์ของการท่องเที่ยวใดๆทั้งสิ้นแต่ก็คิดว่าถ้าเดินเลียบแม่น้ำไปเรื่อยๆก็น่าจะเจอเดินไปเรื่อยๆพอตัวอุ่นเพราะเลือดสูบฉีดไหลเวียนฉันก็หาเจอTserkov' Uspeniya Presvyatoy Bogoroditsy อีกหนึ่งในความสวยงามที่สุดในชีวิตที่ฉันเคยเห็นฉันเปิดประตูหนาและหนักเข้าไปเหมือนกับไปอยู่ในอีกโลกหนึ่งโลกของความศรัทธาโลกของความเชื่อแสงทไวไลท์ส่องผ่านกระจกเพดานโบสถ์ลงมากระทบกับภาพเขียนกลิ่นกำยานเสียงพิธีกรรมฉันรู้สึกทำตัวไม่ถูกจึงหยิบผ้าคลุมผมออกมาคลุมตามแบบผู้หญิงหลายคนในโบสถ์หลบมุมไปนั่งบนม้านั่งตัวยาวติดผนังเสียงสวดของบาทหลวงดังกระหึ่มประสานกันangel voice ดังบาดลึกลงไปทุกอณูในร่างกายฉันจนขนลุกฉันไม่ได้เข้าใจพิธีกรรมเหล่านั้นเพราะไม่ได้ศึกษาเรื่องศาสนาคริสต์อย่างลึกซึ้งไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเรียกศาสดาจารย์เหล่านั้นถูกต้องหรือไม่แต่ฉันได้นั่งอยู่ตรงนั้นได้สัมผัสพิธีกรรมที่ที่มีพลังมากพอที่ทำให้ฉันรู้สึกถึงจุดว่างๆขาวๆในหัวตัวเองอยากจะลงไปนอนราบกับพื้นอยากจะร้องไห้อยากจะหัวเราะ

  ฉันปิดประตูหนาหนักของโบสถ์ก้าวเดินออกไปตามถนนโชคดีชะมัดที่ตัดสินใจมาที่นี่

          It feel good to be lost in the right direction.

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

Russia Day 8

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

September 8th 2019

@46th Russia here I come.

  Day 8 : Saint Petersburg 

  แมวเหมียวขนยาวฟูฟ่องเดินเข้ามาคลอเคลียฉันเมื่อฉันเดินเข้ามาในห้องอาหารของโรงแรมโรงแรมนี้คงเป็นแบบแฟมมิลี่รันเพราะไม่มีกฎเกณฑ์อะไรมากมายตามแบบฉบับรัสเซียโยเกิร์ตโฮมเมดของที่นี่อร่อยปากนุ่มลิ้นกาแฟมาจากตู้กดอัตโนมัติแต่รสชาติไม่ได้เลวร้ายอะไรฉันกินอาหารแบบไม่เร่งรีบอะไรเพราะไม่ได้วางแผนการอะไรจริงจังนักเสร็จจากอาหารเช้าก็กลับขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวคว้ากระเป๋าออกไปเดินเลาะเลียบแม่น้ำเล่นก่อนจะตัดสินใจไปพระราชวังฤดูร้อนPeterhof ใช้เวลาเดินทางค่อนสองชั่วโมงด้วยรถเมล์เมโทรและรถเมล์อีกหนึ่งต่อฉันก็พาตัวเองออกมาถึงจุดหมายยี่สิบเก้ากิโลเมตรจากเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก 

      Peterhof แปลตามตัวคือพระราชวังของปีเตอร์  เป็นพระราชวังฤดูร้อนสร้างโดยพระเจ้าปีเตอร์มหาราชพระปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โรมานอฟทรงย้ายเมืองหลวงมาที่Saint Petersburg และสร้างวังแห่งนี้ขึ้นที่อ่าวติดทะเลบอลติกโดยระดมช่างมีฝีมือจากยุโรปมาออกแบบก่อสร้างเป็นศิลปะแบบผสมผสานคลาสสิคบาร็อกและเรอเนสซองส์มีห้องรับรองที่ประดับประดาสวยงามมีสวนที่กว้างใหญ่และด้านหน้าของวังมีน้ำพุและรูปปั้นที่สวยงามเป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวนอกจากนี้ในบริเวณสวนยังมีน้ำพุอีกหลายจุดหากนับรวมกันมีจำนวนมากถึงหนึ่งร้อยห้าสิบแห่ง

     พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ห้าเคยประทับที่พระราชวังแห่งนี้เมื่อครั้งเสด็จประพาสยุโปครั้งแรกในปีพ.ศ. สองพันสี่ร้อยสี่สิบและได้รับการต้อนรับอย่างสมพระเกียรติโดยมีหลักฐานเป็นภาพถ่ายคู่กับพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่สองที่วังแห่งนี้พระเจ้าซาร์นิโคลัสที่สองเองก็เคยเสด็จประพาสเมืองสยามตามคำเชิญขององค์เหนือหัวรัชกาลที่ห้าเมื่อครั้งที่พระเจ้าซาร์นิโคลัสที่สองยังเป็นพระราชกุมารและได้รับการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่สมพระเกียรติด้วยพระปรีชามามารถและพระเนตรอันยาวไกลของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ห้าความสนิมสนมกับราชวงศ์โรมานอฟในยุคนั้นทำให้เราไม่ตกเป็นเมืองอาณานิคมในยุคล่าอาณานิคมและยังเป็นเหตุผลที่ทำให้ชาวไทยไม่ต้องขอวีซ่าเพื่อเข้าประเทศรัสเซียในปัจจุบันด้วย

  บัตรผ่านประตูราคาแพงลิบที่ฉันซื้อด้วยความเต็มใจช่วยได้แค่ให้ผ่านประตูเข้าไปดูสวนและดูพิพิธภัณฑ์เล็กเท่านั้นส่วนด้านในและพิพิธภัณฑ์ใหญ่และส่วนอื่นๆต้องซื้อเพิ่มอีกต่างหากฉันเดินดูความยิ่งใหญ่ละลานตาจนรู้สึกเหนื่อยล้าเห็นแสงสะท้อนแดดของน้ำอยู่ไกลลิบตาจึงควักแผนที่ออกมาดูทะเลบอลติกชื่อนี้ฝังอยู่ในสมองสักจุดหนึ่งลึกๆน่าจะเป็นตอนที่เรียนวิชาภูมิศาสตร์ตอนม.ปลายก้าวเท้าออกไปตามทิศทางที่เห็นจนมาทะลุถึงฝั่งทะเลจู่ๆก็เกิดความคิดพิสดารอยากล่องเรือในทะเลบอลติกเดินไปหาข้อมูลจากตู้ประชาสัมพันธ์ได้ความว่ามีบริการล่องเรือทะเลบอลติกจากที่นี่ลัดเลาะไปเข้าแม่น้ำNevaได้และเรือจะเทียบท่ากลางเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กจ่ายค่าตั๋วเรือโดยไม่คิดถึงราคาเพราะวันนี้เป็นวันพิเศษวันที่ฉันอยากจะทำอะไรก็ได้อยากจะซื้ออะไรก็ได้มันเป็นวันของฉัน

   ทะเลบอลติก(อังกฤษ: Baltic Sea) ตั้งอยู่ในภูมิภาคยุโรปเหนือห้อมล้อมด้วยคาบสมุทรสแกนดิเนเวียแผ่นดินใหญ่ของภูมิภาคยุโรปเหนือภูมิภาคยุโรปตะวันออกภูมิภาคยุโรปกลางและหมู่เกาะของประเทศเดนมาร์กทะเลนี้เชื่อมเข้าสู่ช่องแคบแคตทีแกต(Kattegat) ผ่านทางช่องแคบเออเรซุนด์(Öresund) ช่องแคบเกรตเบลต์(Great Belt) และช่องแคบลิตเทิลเบลต์(Little Belt) ซึ่งหากผ่านช่องแคบแคทีแกตต่อไปก็จะพบช่องแคบสแกเกอร์แรก(Skagerrak) ที่จะเข้าสู่ทะเลเหนือและมหาสมุทรแอตแลนติกทะเลบอลติกยังเชื่อมต่อกับทะเลขาวด้วยคลองไวต์ซี(White Sea) และเชื่อมต่อกับทะเลเหนือโดยผ่านทางคลองคีล(Kiel) *ข้อมูลจากวิกิพีเดีย

  ฉันนั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศของทะเลบอลติกแล้วอดคิดไม่ได้ว่าครั้งนั้นฉันยังเป็นเด็กน้อยอาจารย์บอกว่าทะเลบอลติกฉันก็ได้แต่จินตนาการจนถึงวันนี้ฉันเข้าใจแล้วเข้าใจไปถึงการเสด็จประพาสของรัชกาลที่ห้าว่าคงจะเสด็จมาท่าเทียบเรือหลังพระราชวังฤดูร้อนPeterhofที่เดียวกับฉัน

   ระหว่างทางเดินกลับที่พักผ่านสวนสาธารณะใหญ่มีสนามหญ้าเขียวสดและดอกไม้สีสันสดใสหลายคนนั่งนอนเล่นบนพื้นหญ้าฉันล้วงกระเป๋าเอาผ้าสารพัดประโยชน์ออกมาปูแล้วเอนตัวลงนอนแสงแดดอุ่นๆพาดผ่านบนตัวทำให้รู้สึกถึงการมีอยู่เสียงเพลงจากศิลปินเร่ชาวเปรูดังมาจากริมสวนฉันชอบบทเพลงของพวกเขามันบ่งบอกถึงการมีชีวิตต้นไม้สัตว์ต่างๆทุกครั้งที่ฉันมายุโรปไม่ว่าประเทศไหนมักจะเจอพวกเขาอยู่เสมอการเดินทางของพวกเขาก็คงยิ่งใหญ่พอๆกับการเดินทางของฉัน

    วันพิเศษของฉันในห้องพักเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กประเทศรัสเซียแชมเปญหนึ่งขวดชีสแฮมช็อกโกแลตองุ่นขาวและขนมอีกเล็กน้อยสี่สิบหกปีเต็มของการเดินทาง 

   Happy Birthday Suwannee

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

 

 

 

 

 

 

 

 

Russia Day 7

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️
 September 7th 2019
 @46th Russia here I come.

 Day 7 : Saint Petersburg
    เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กวันนี้สว่างจ้าไปด้วยแสงแดดแต่เช้าตรู่ ฟ้าสีใสตัดกับตึกใหญ่น้อยสีเทาทึบทำให้เหมือนเป็นอีกโลกหนึ่งจากเมื่อวาน อากาศที่นี่เปลี่ยนแปลงเร็วมาก มากพอๆกับอารมณ์ของเราในบางวัน

  ฉันเดินออกจากห้องพักไปหยิบถ้วยใส่น้ำร้อนมาจากห้องครัวแล้วกลับเข้ามาห้องพักเพราะมีอีเมล์สำคัญสองสามเรื่องที่ต้องตอบ กาแฟผงสำเร็จรูปถูกเทใส่ไปในถ้วยพร้อมจะยกขึ้นดื่ม เสียงทักสวัสดีตอนเช้าดังมาจากข้างหลัง ผู้หญิงวัยยี่สิบกว่าๆมุดออกมาจากเตียงนอนชั้นล่างของห้องดอมสี่เตียงที่ฉันพักอยู่ เธอคงเข้ามาเมื่อคืนตอนดึกหลังจากที่ฉันหลับไปแล้ว ฉันทักเธอตอบแล้วคุยกันเรื่องการเดินทาง เธอมาจากสต๊อกโฮมมาแวะที่นี่ก่อนจะไปต่อที่มอสโคว์ ฉันรู้สึกสนุกที่มีเพื่อนคุยแบบจริงๆจังๆเพราะเจ็ดวันที่ผ่านมาของการเดินทางในรัสเซียเป็นการเดินทางที่เงียบมาก ทุกโฮสเทลที่พักมาไม่มีใครสื่อสารภาษาอังกฤษได้ ไม่มีใครยิ้ม ไม่มีการสนทนา เราคุยกันหลายๆเรื่องร่วมค่อนชั่วโมงก่อนที่เธอจะไปอาบน้ำและแยกย้ายกันไป

   สิบเอ็ดโมงกว่าๆฉันเช็คเอาท์ออกจากโฮสเทล เดินออกมาป้ายรถเมล์ขึ้นรถไปอีกฟากหนึ่งของเมือง ถึงที่พักแต่ยังเช้าเกินไปสำหรับเวลาเช็คอินน์ก็เลยฝากเป้ไว้แล้วกลับมาขึ้นรถเมล์ไปริมแม่น้ำNeva แม่น้ำใหญ่ของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เดินลัดเลาะไปตามริมแม่น้าเรื่อยๆและรู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กลงๆเพราะความกว้างใหญ่ของสถานที่ อุณหภูมิสิบสี่องศากับฟ้าใสๆและมีลมจากคลื่นในแม่น้ำทำให้รู้สึกสนุกกับการเดิน ระบบสั่นเตือนจากสายรัดข้อมือที่ใส่อยู่บอกให้รู้ว่าก้าวนี้เป็นก้าวที่หนึ่งหมื่นของวันนี้แล้ว ทุกๆวันของการเดินทางในรัสเซียฉันจะก้าวประมาณสองหมื่นถึงสองหมื่นแปดพันก้าวเลยทีเดียว

   เดินมาจนถึงป้อมปราการ Peter and Paul ป้อมสำคัญของเมืองที่สร้างขึ้นตั้งแต่ปีคศ.หนึ่งพันเจ็ดร้อยสาม ภายในบริเวณป้อมมีพิพิธภัณฑ์แยกแยะออกไปอีกนับสิบที่ รวมทั้งโบสถ์อยู่กลางป้อม เที่ยวรัสเซียไม่ได้แพงที่ค่าอาหารหรือที่พักหรือการเดินทางเพราะสามารถเลือกให้เหมาะสมกับจำนวนเงินในกระเป๋าได้แต่สิ่งหนึ่งที่เลือกไม่ได้คือค่าตั๋วเข้าชม ทุกที่มีค่าเข้าชมและหลายๆที่มีค่าเข้าชมซ้ำซ้อน จ่ายค่าตั๋วเข้าประตูใหญ่มาแล้วต้องมาซื้อตั๋วเข้าพิพิธภัณฑ์แล้วต้องมาซื้อตั๋วเข้าชมห้องนั้นห้องนี้อีก ฉันต้องหาข้อมูลมากพอที่จะตัดสินใจได้ว่าอันไหนอยากดูจริงๆและอันไหนดูแค่ข้างนอกก็พอ แต่ด้วยเหตุที่สถานที่แต่ละที่ สิ่งก่อสร้างแต่ละอย่างมันช่างใหญ่โตมโหฬารทำให้บางครั้งการได้อยู่ไกลๆถ่ายรูปมันสวยกว่าไปอยู่ใกล้ๆเพราะเลนส์ที่ติดกล้องมามันไม่กว้างพอจะเก็บภาพทั้งหมดได้

   ใช้เวลาหลายชั่วโมงอยู่ริมแม่น้ำจนรู้สึกเมื่อยล้า อยากจะนั่งตากแดดที่ไหนสักที่กินเบียร์หรือไวน์สักแก้วแต่ก็หาไม่เจอ มันก็น่าแปลกเพราะคนประเทศนี้ขึ้นชื่อเรื่องดื่มแต่หาคาเฟ่ยากยิ่งกว่าหาร้านขายของชำ ขากลับเดินลัดเลาะผ่านมหาวิทยาลัยเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก มหาวิทยาลัยที่ดังที่สุดของรัสเซีย เห็นแล้วอยากมาเรียนมากให้อารมเหมือนในเรื่องแฮรี่ พอตเตอร์ ก่อนจะถึงที่พักแวะซื้อของที่ซุปเปอร์ ผลไม้ ขนมปัง ช็อคโกแล็ต ถั่ว น้ำดื่ม ที่สำคัญคือแชมพู เพราะถ้านับกันจริงๆแล้ววันนี้ก็เป็นวันที่แปดที่ไม่ได้สระผม

   ห้องพักคราวนี้เป็นโรงแรมดีไม่ใช่โฮสเทลอีกแล้ว คืนนี้ฉันจะได้นอนคนเดียว เตียงกว้าง มีผ้าเช็ดตัวเช็ดหน้าผืนใหญ่ผืนใหญ่หลายๆผืน ฉันอาบน้ำ สระผม นานนับครึ่งชั่วโมงเหมือนกับชดเชยให้กับหลายๆวันที่ผ่านมา ห้องน้ำรวมโฮสเทลแคบ ผ้าเช็ดตัวเช่าผืนเล็กขนาดเท่าผ้าเช็ดหน้า ทำให้ฉันลดการอาบน้ำเหลือวันละหนึ่งครั้งแทนเช้าเย็นเหมือนที่เคยปฎิบัติ ผ้าห่มผ้าปูเตียงเกรดดีทำให้เกิดความง่วงขึ้นมาทันที อดคิดถึงชีวิตในโฮสเทลหลายๆคืนที่ผ่านมาไม่ได้ นอกจากจ่ายค่าที่พักแล้วก็ยังมีค่าเช่าผ้าเช็ดตัว ค่าเช่าผ้าห่มและปลอกหมอน

  ฉันนอนบนเตียงนุ่ม หลับตา แล้วคิดไปถึงหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านไป ฉันยิ้ม ฉันทำมันดีแล้ว....

   ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะอยู่กับที่
   เพราะโลกนี้คือบ้านเกิดของฉัน
                            เซเนคา
🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Russia Day 6

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

September 6th 2019

@46th Russia here I come.

Day 6 : Saint Petersburg 

   ฝนตกตั้งแต่เมื่อคืนยาวจนถึงบ่ายแก่ๆของวันนี้ไม่ได้ตกหนักแต่ก็ลงเม็ดมาเรื่อยๆฉันใช้เวลาครึ่งเช้าแก้ไขปัญหาที่ไม่คาดคิดสองข้อข้อแรกคือปลั๊กไฟแปลงจากหัวแบนให้เป็นหัวกลมเกิดสิ้นอายุขัยหลุดออกจากกันเป็นชิ้นๆใช้เวลานานโขกว่าจะหาร้านที่ขายแต่หัวปลั๊กเจอจะเข้าไปซื้อหัวชาร์จอันใหม่จากแอปเปิลดีลเลอร์ก็สู้ราคาไม่ไหวสุดท้ายก็ไปได้จากร้านขายเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ใหญ่แห่งหนึ่งที่จริงมันไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลยถ้าสื่อสารกับผู้คนที่นี่รู้เรื่องแต่รัสเซียคนพูดภาษาอังกฤษน้อยมากปัญหาที่สองที่ตามมาคือตาข้างขวาที่เคืองๆมาตั้งแต่สัปดาห์ก่อนเพราะแมลงบินเข้าตาวันนี้เกิดแดงขึ้นมาแถมมีอาการเจ็บจนน่าเป็นห่วงคิดจะไปหาหมอตาแต่อีกใจคิดว่าน่าจะลองใช้ยาหยอดตาดูก่อนไม่แน่ใจว่าในรัสเซียสามารถซื้อยามาใช้เองได้โดยไม่มีใบสั่งจากหมอได้หรือไม่เดินเข้าออกร้านขายยาหลายร้านเพื่อจะตามหาเภสัชกรที่พูดภาษาอังกฤษได้สุดท้ายก็ยอมแพ้เข้าไปอีกหนึ่งร้านใช้ภาษามือพยายามอธิบายพร้อมแหกตาให้เภสัชกรดูว่าเจ็บและเคืองเภสัชกรพยักหัวหงึกหงักแล้วทำมือขึ้นไปบนที่สูงฉันใช้จินตนาการผสมสวมวิญญาณแฟนคลับเกมส์ใบ้คำอ๋ออออบลัดเพลชเชอร์โนโนไอไม่เป็นความดันสูงเภสัชกรล้วงเข้าไปในเค้าเตอร์ยาเอายาหยอดตาออกมาสองแบบอธิบายรัวถี่ยิบเป็นภาษารัสเซียฉันอ้าปากค้างฟังเพลินแต่ไม่เข้าใจเขาเริ่มอธิบายช้าๆอีกครั้งเอาเวอร์ชั่นภาษาหมอแอนตี้บีโอติกแอนตี้แซพติกเอออค่อยเข้าใจมาบ้างสุดท้ายฉันเลือกมาหนึ่งอันประมาณว่าแบบฆ่าเชื้อกลับมาที่พักมานอนหยอดตาแล้วพักสายตาครึ่งวัน

  หลังเที่ยงเดินลัดฝนออกไปหาที่เที่ยวดึงฮู้ดเสื้อคลุมหัวเพราะกลัวเป็นหวัดก้าวเท้ายาวๆไปตามกระแสผู้คนอีกหลายร้อยตามทางเดินเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเป็นอดีตเมืองหลวงของรัสเซียทุกอย่างที่นี่ยิ่งใหญ่อลังการตึกใหญ่ๆสวยงามโบสถ์วิหารพิพิธภัณฑ์ผู้คนรถราก็เยอะแต่ดูเหมือนว่าจะมีความหรูหราน้อยกว่ามอสโคว์รถยนต์ในมอสโคว์จะเป็นยี่ห้อหรูMercedes-Benz BMW Audi Jaguar Jeep หรือไม่ก็Land Rover คันโตๆแต่ที่นี่มีรถยี่ห้อธรรมดาๆให้เห็นบ้างอย่างSkoda หรือKia ร้านขายเสื้อผ้าที่นี่ก็มีแบรนด์ธรรมดาๆอย่างH&M หากเดินผ่านตามตึกต่างๆเราจะไม่รู้เลยว่าข้างในเป็นร้านอะไรจนกว่าจะสังเกตดีๆเพราะตึกจะเป็นสีเทาๆเหมือนกันหมดไม่มีป้ายโฆษณาสินค้าหรือสัญลักษณ์จูงใจอะไรอยู่ข้างนอกเลยแต่พอเปิดประตูไปเท่านั้นความอลังการมันซ่อนอยู่ข้างในเพราะฉะนั้นการจะหาอะไรสักอย่างที่นี่มันจึงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก 

  ฝนลงเม็ดหนาขึ้นฉันจึงหลบเข้าไปในพิพิธภัณฑ์Faberg เสียค่าตั๋วสี่ร้อยห้าสิบรูเบิ้ลเพื่อแลกกับความอบอุ่นฉันไม่ได้ชอบเที่ยวพิพิธภัณฑ์เพื่อข้อมูลอะไรนักแต่ชอบดูของสวยๆงามๆที่นี่มีไข่อีสเตอร์สวยๆภาพเขียนดีๆและของใช้ที่วิจิตรงดงามเดินดูเพลินสองชั่วโมงเต็มฝนซาก็เดินออกไปข้างนอกต่อการเดินที่นี่ต้องคอยหลบผู้คนให้ดีเพราะเขาไม่มีการหยุดชะลอให้เราเขาจะตั้งหน้าตั้งตาเดินเร็วและแรงการข้ามถนนมีอยู่แบบสามแบบแบบแรกถ้าไม่มีไฟก็เดินข้ามได้เลยรถจะเป็นฝ่ายหยุดให้คนเดินแบบที่สองแบบมีไฟเขียวแดงก็รอตามสัญญาไฟแบบที่สามสำหรับแยกใหญ่จะมีอันเดอร์กราวด์คือข้ามถนนทางใต้ดินฉันเห็นแบบนี้แล้วคิดถึงสะพานลอยที่สร้างใหม่บ้านเรามันเหมือนกับความล้มเหลวทางปัญญาแวะดูหมาวิหารKazan วิหารที่ใหญ่ที่สุดของที่นี่งดงามตื่นตาทั้งด้านนอกและด้านในมนุษย์ต้องมีความศรัทธามากขนาดไหนถึงสร้างศาสนะสถานออกมาได้สวยงามยิ่งใหญ่ปานนี้ 

   ขากลับนั่งรถบัสย้อนกลับมาทางเดิมแล้วเดินต่ออีกเล็กน้อยแวะซื้อผลไม้จากซุปเปอร์ผลไม้รูปร่างแปลกๆลักษณะเหมือนแอปเปิลแคระแต่ข้างในเหมือนลูกพีชลูกพีชที่นี่ก็เป็นแบบแบนๆเหมือนลูกท้อบ้านเราแอปเปิลมีหลายหลายสิบชนิดองุ่นลูกเล็กๆเหมือนองุ่นไข่ปลาฉันเลือกผลไม้สองสามอย่างแบบที่เมืองไทยไม่มี  หยิบซุปมะเขือเทศสำเร็จรูปแบบเติมน้ำร้อนแล้วกินได้เลยติดมือมาด้วยวันนี้อากาศเย็นได้ซุปสักถ้วยคงเข้าท่าชะมัด 

   ฉันในห้องพักกลางเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กซุปมะเขือเทศอุ่นๆกับขนมปังลูกเกด

  คนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อหาความหมายของชีวิตแต่เกิดมาเพื่อทำชีวิตให้มีความหมาย

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Russia Day 5

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️
September 5th 2019
@46th Russia here I come.
Day 5 Moscow - Saint Petersburg

     ตีห้ากว่าๆฉันเดินแบกเป้ใบเล็กออกมาจากโฮลเทล ฝนลงเม็ดถี่ๆทำให้ต้องหยุดดึงผ้ากันฝนออกมาคลุมเป้ให้มิดชิด ผ้าสารพัดประโยชน์ผืนใหญ่ที่มักจะมีติดตัวเสมอเวลาเดินทางถูกนำมาใช้คลุมหัว ผ้าผืนนี้ถือได้ว่าอยู่ร่วมทุกร่วมสุขกันมานับสิบปี กินนอนด้วยกันมาแล้วนับคืนวันไม่ถ้วน ระหว่างทางเดินก็ต้องคอยหลบหลีกแอ่งน้ำขังเพราะรองเท้าคู่นี้ไม่ได้พ่นสเปรย์กันน้ำมา เท้าเป็นส่วนสำคัญในการเดินทาง เพราะถ้าเท้าเปียกเย็นก็หมายความว่าส่วนอื่นๆของร่างกายก็จะเย็นไปด้วย

   สายตาสอดส่ายหาป้ายรถเมล์เพื่อที่จะไปสถานีรถไฟLeningradsky ความขึ้นชื่อในราคาอันมหาโหดของแท็กซี่มอสโคว์ทำให้ฉันไม่อยากลอง ถ้าไม่ติดที่ฝนและความวังเวงยามเช้ายังอยากจะเดินไปซะด้วยซ้ำ กูเกิลแมพบอกว่าป้ายรถเมล์อยู่ตรงนี้แต่ฉันเห็นมีแต่กองไม้และอุปกรณ์ก่อสร้าง น่าจะมีการก่อสร้างและป้ายรถเมล์คงย้ายไปไม่ไกลจากที่นี่ ใช้เวลากว่าสิบนาทีกว่าจะหาป้ายรถเมล์เจอ แตะการ์ดลงกับเครื่องอ่านบนรถเมล์ เครื่องหมายถูกสีเขียวโชว์ขึ้นหน้าจอทำให้ฉันโล่งใจเพราะแอบกังวลว่าการ์ดเหมาจ่ายสามวันที่ซื้อเมื่อวันที่หนึ่งยังคงใช้ได้ไหม วันนี้เป็นวันที่สี่ แต่เขาคงคิดชั่วโมงชนชั่วโมง โชคดีชะมัดเพราะอีกไม่กี่นาทีก็ใช้ไม่ได้แล้ว นั่งตัวชื้นอยู่บนรถเมล์หกเจ็ดป้ายก็มาถึงที่หมาย

   สถานีรถไฟLeningradskiy เป็นหนึ่งในหลายๆสถานีรถไฟในมอสโคว์ ถ้าจะเดินทางด้วยรถไฟในมอสโคว์ต้องดูดีๆว่าขึ้นสถานีไหน ฉันใช้เวลาหลายวันกว่าจะศึกษาระบบรถไฟในมอสโคว์จนเข้าใจและซื้อตั๋วออนไลน์ไว้ล่วงหน้าเมื่อสองเดือนที่แล้ว ตัดสินใจเดินทางจากมอสโคว์ไปเซนปีเตอร์สเบิร์กด้วยรถไฟไฮสปีดใช้เวลาสี่ชั่วโมงกว่าๆแทนรถไฟนอนข้ามคืนที่เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวเพราะคิดว่าตัวเองมีประสบการณ์เรื่องรถไฟพอควรแล้วและไม่อยากใช้เวลาทั้งคืนในรถไฟ เครื่องบินก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกเพราะใช้เวลาแค่หนึ่งชั่วโมงกว่าๆและราคาไม่แพงแต่ต้องเสียเวลาและค่าใช้จ่ายในการเดินทางจากในเมืองไปสนามบินและจากสนามบินไปในเมืองมากกว่าเวลาเดินทางจริงๆและมากกว่าราคาตั๋วเครื่องบิน สถานีรถไฟมีระบบความปลอดภัยสูง ต้องสแกนกระเป๋าทุกชิ้นและมีเจ้าหน้าที่คอยดูแลอย่างเข้มงวด ฉันแอบยืนหลบมุมตั้งหลักว่าต้องทำยังไงต่อแต่ดูเหมือนสมองตอนหกโมงเช้ายังทำงานไม่เต็มที่จนต้องหลบไปเติมลาเต้คาราเมลหนึ่งแก้ว สามร้อยเจ็ดสิบห้ารูเบิ้ลสำหรับค่ากาแฟแก้วขนาดกลางทำเอาฉันตื่นสนิท รสชาติกาแฟนุ่มอร่อยพอที่จะทำให้ฉันแทบลืมราคามันไป พอเริ่มคิดอะไรๆได้ก็พาตัวเองเข้าไปข้างในตามขั้นตอน รถไฟรอฉันอยู่ข้างหน้าแล้ว Sapsan High-speed Train ฉันกัดฟันซื้อตั๋วได้ในราคา 2768รูเบิ้ล จองล่วงหน้าสองเดือน ยิ่งใกล้วันเดินทางตั๋วก็จะยิ่งแพง ที่นั่งกว้างขวางหนานุ่มสบายมาก ระบบรถไฟออกจะงงๆเพราะในตู้เดียวกันราคาตั๋วแต่ละที่นั่งจะไม่เท่ากัน บางที่นั่งมีโต๊ะให้ข้างหน้า ราคาก็จะแพงกว่า บางที่นั่งก็เป็นแบบนั่งกลับหลัง ฉันจองที่นั่งแบบไม่มีโต๊ะและนั่งหันหน่าไปตามเส้นทางวิ่งรถไฟเพราะกลัวเวียนหัว รถไฟออกตรงตามเวลาหน้าตั๋วเจ็ดโมงตรงเป๊ะ ถึงเซนปีเตอร์สเบิร์กสิบเอ็ดโมงสี่นาทีตามกำหนด ระหว่างอยู่บนรถไฟก็เลยถือโอกาสเดินดูตามตู้ขบวนต่างๆจนมาถึงมุมตู้เสบียง ยืนเท่ห์ๆจิบกาแฟรสชาติหมาไม่แหลกกับแซนด์วิชชืดๆพอคิดเงินต้องตกใจอีกรอบ โหหห ประสบการณ์วันนี้แอบแพงงงง ดีนะที่วันก่อนกินแซนด์วิชทำเอง เฉลี่ยๆแล้วยังพอไหวอยู่

   ท้องฟ้าเซนปีเตอร์สเบิร์กสวยใส เดินออกจากสถานีรถไฟแวะดูโน่นนี่ก่อนจะถึงโฮสเทล พนักงานใจดีให้เข้าพักก่อนเวลาได้พร้อมทั้งลงทะเบียนนักท่องเที่ยวให้เรียบร้อยแต่ให้มารับวันพรุ่งนี้เช้า (นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวรัสเซียเกินเจ็ดวันต้องลงทะเบียนให้เรียบร้อย ถ้าไม่ทำอาจจะมีปัญหากับตม.ขาออก หรืออาจจะโดนสุ่มตรวจระหว่างการท่องเที่ยว) ข้อดีของการพักโฮสเทลในรัสเซียคือมีทุกเพศทุกวัย ตั้งแต่วัยรุ่น หนุ่มสาว จนไปถึงรุ่นตายาย ห้องครัวของโฮสเทลคืนนี้อลังการกว่าโฮสเทลคืนก่อนมาก มองเผินๆนึกว่าสอนทำอาหารเพราะมีเตาวางให้สี่ห้าเตา หม้อ กระทะ มีให้ครบครัน ฉันใช้เวลานับชั่วโมงนั่งดูความเคลื่อนไหวในครัว มันน่าสนใจมากกก เด็กผู้หญิงคนนั้นหั่นแตงกวากับราดิชท่าทางขะมักเขม้น นางกำลังทำสลัด อีกคนต้มเส้นพาสต้าเสร็จแล้วเอามาใส่จานเปิดซ้อสกระป๋องราด อีกคนก็ต้มถั่วอะไรไม่รู้เดือดปุดๆ ที่พีคสุดคือเด็กผู้ชายวันรุ่นคนหนึ่งกำลังตั้งอกตั้งใจปอกมันฝรั่งถุงโต นางปอกไวมากแป๊บเดียวได้เต็มหม้อใบใหญ่ คงทำกับข้าวให้เพื่อนหลายคน นี่ยังไม่รวมรุ่นใหญ่เพราะรุ่นตายายก็ใช่ย่อยเพราะเห็นทอดสเต็กกับมันฝรั่งกินกันอีกโต๊ะหนึ่ง เเห็นแล้วเกิดอารมณ์สนุกรีบออกไปซื้อขนมปัง ชีส แฮม มาทำอาหารเช้าพรุ่งนี้ แวะซื้อสลัดกรีกหนึ่งกล่องกับไซเดอร์หนึ่งขวดมานั่งกินในครัวด้วย

  ช่วงบ่ายออกไปซื้อตั๋วเมโทรแต่ต้องผิดหวังเพราะที่นี่ไม่มีแบบเหมาแต่ต้องซื้อเป็นเที่ยว ซื้อเสร็จเอาไปขึ้นรถเมล์แต่ปรากฏว่าใช้ไม่ได้ต้องล้วงหาเหรียญก้นกระเป๋าจ่ายค่ารถเมล์พอให้ได้ตื่นเต้นกันไป นั่งรถเมล์ไปอีกฝั่งของเมืองไปดูโบสถ์ที่ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวไปนักชื่อว่าSmolny แล้วนั่งรถเมล์ต่อไปอีกมุมหนึ่งของเมืองเป็นโบสถ์มีนักท่องเที่ยวมามากที่สุดSavior on the Spilled Blood ขากลับนั่งเมโทรมาลงสถานีใกล้ที่พัก ระหว่างเดินกลับมาแวะดูศิลปินริมถนนซึ่งมีเยอะมาก บ้างก็ร้องเป็นวง บ้านก็ร้องเดี่ยว บ้างก็เต้น บ้างก็แต่งมาสคอต ความบันเทิงหลังพระอาทิตย์ตกดิน

  Not all those who wander are lost
      J.R.R Tolkien
🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️