Suwannee's Story: Russia Day 9

🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♀️

September 9th 2019

@46th Russia here I come.

Day 9 : Saint Petersburg

เช้าตรู่ฉันเปิดม่านหน้าต่างช้าๆลุ้นว่าอากาศวันนี้จะเป็นแบบไหนถนนมีรอยเปียกน้ำแสดงว่าฝนคงหยุดตกไปได้ไม่นานนักฟ้าสีหม่นไม่สดใสเหมือนเมื่อวานคว้าไอแพดออกมาจัดการจองห้องพักที่นี่เพิ่มอีกสองคืนเตียงนอนที่นี่สบายเกินไปเกินจะบอกลาง่ายๆซุปเปอร์ตรงหัวมุมเป็นแหล่งอาหารที่แสนสะดวกสำหรับฉันไหนจะป้ายรถเมล์ตรงหน้าโรงแรมอีกมันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องหาที่พักใหม่เงินยังพอมีเหลือพอที่จะจ่ายห้องพักดีๆแทนที่โฮสเทลเหมือนครั้งเริ่มต้นการเดินทาง

นั่งละเลียดกาแฟกับเจ้าแมวขนฟูตัวเดิมในห้องอาหารจนสายจึงกลับไปบนห้องพักอาบน้ำแต่งตัวแล้วคว้ากระเป๋าเดินไปขึ้นรถเมล์ต้องผิดหวังเมื่อถึงที่หมายพิพิธภัณฑ์State Hermitage เพราะปิดวันจันทร์พลาดอย่างมหันต์ที่ไม่ได้หาข้อมูลมาดีพอแต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะกลับมาใหม่พรุ่งนี้ได้ตัดสินใจเดินต่อไปเรื่อยๆจนถึงSt. Isaac’s. Cathedral มหาวิหารอันยิ่งใหญ่หนึ่งในแลนด์มาร์คของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กซื้อตั๋วทั้งสองที่ทั้งในส่วนของวิหารและส่วนของหอคอยความงดงามยิ่งใหญ่และอลังการของด้านในมหาวิหารทำเอาฉันอ้าปากค้างมันเรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งความงดงามอย่างที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาในชีวิตยืนแหงนหน้าชมความวิจิตรจรัสบนเพดานนานนับชั่วโมงจนคอแทบเคล็ดแต่ยังไม่หนำใจต้องหาที่นั่งพิงผนังแล้วแหงนดูใหม่ภายในนอกจากความงามของภาพเขียนขนผนังและเพดานแล้วยังมีภาพศิลปะโมเสสสวยๆอีกหลายภาพมันช่างน่าอัศจรรย์นักที่มนุษย์สามารถเอากระเบื้องชิ้นเล็กๆมาต่อให้สวยงามขนาดนั้นได้ดูข้างในจนสมใจแล้วก็ออกมาข้างนอกเพื่อที่จะขึ้นไปบนหอคอยการชมสถานที่แต่ละที่ในรัสเซียต้องมีความพยายามเป็นอันมากเพราะแต่ละที่ค่อนข้างไกลกันที่ขายตั๋วกับประตูทางเข้าอาจจะห่างกันเป็นกิโลเมตรก็ได้แต่ละจุดเข้าชมอาจจะใช้เวลาเดินสิบห้านาทีก็เป็นไปได้ฉันเดินอ้อมมหาวิหารไปอีกฝั่งก็ถึงบันไดวนขึ้นหอคอยบันไดเล็กชันและแคบกว่าสองร้อยขั้นทำเอาฉันต้องหยุดพักเป็นระยะๆความเหนื่อยเหมือนจะไม่เท่าไหร่แต่ฉันเวียนหัวพอมาถึงชั้นบนสุดถึงกับต้องถอนหายใจลึกๆกันทีเดียวเข้าใจแล้วว่าทำไมนางราพันเซลถึงต้องหย่อนผมให้นางแม่มดและเจ้าชายปีนขึ้นไปหาเธอบนหอคอยภาพเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กทั้งเมืองอยู่ตรงหน้าฉันตึกสีเทาสีเหลืองยอดโดมโบสถ์วิหารสวนสาธารณะ

ช่วงบ่ายใช้เวลากับเบียร์รัสเซียแก้วโตที่Singer Cafe ชั้นบนสุดของร้านหนังสือชื่อดังประจำเมืองมองออกไปนอกหน้าต่างจะเห็นมหาวิหารKazanอยู่ตรงหน้าพอดีเดินดูหนังสืออีกนิดหน่อยพอจะเดินออกร้านปรากฎว่าฝนตกลงมาห่าใหญ่ก็เลยวิ่งขึ้นรถเมล์สายที่จะผ่านที่พักกลับมานอนพักผ่อนรอฝนหยุด

ตอนเย็นฟ้ากลับมาใสสว่างอีกครั้งคราวนี้ออกเดินไปในทิศตรงกันข้ามกับที่เคยไปมาหลายๆครั้งจำได้ว่าเมื่อวานตอนนั่งเรือกลับมาได้ผ่านโบสถ์แห่งหนึ่งดูน่าสนใจพยายามหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตแต่หาไม่เจอไม่ได้อยู่ในลิสท์ของการท่องเที่ยวใดๆทั้งสิ้นแต่ก็คิดว่าถ้าเดินเลียบแม่น้ำไปเรื่อยๆก็น่าจะเจอเดินไปเรื่อยๆพอตัวอุ่นเพราะเลือดสูบฉีดไหลเวียนฉันก็หาเจอTserkov' Uspeniya Presvyatoy Bogoroditsy อีกหนึ่งในความสวยงามที่สุดในชีวิตที่ฉันเคยเห็นฉันเปิดประตูหนาและหนักเข้าไปเหมือนกับไปอยู่ในอีกโลกหนึ่งโลกของความศรัทธาโลกของความเชื่อแสงทไวไลท์ส่องผ่านกระจกเพดานโบสถ์ลงมากระทบกับภาพเขียนกลิ่นกำยานเสียงพิธีกรรมฉันรู้สึกทำตัวไม่ถูกจึงหยิบผ้าคลุมผมออกมาคลุมตามแบบผู้หญิงหลายคนในโบสถ์หลบมุมไปนั่งบนม้านั่งตัวยาวติดผนังเสียงสวดของบาทหลวงดังกระหึ่มประสานกันangel voice ดังบาดลึกลงไปทุกอณูในร่างกายฉันจนขนลุกฉันไม่ได้เข้าใจพิธีกรรมเหล่านั้นเพราะไม่ได้ศึกษาเรื่องศาสนาคริสต์อย่างลึกซึ้งไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเรียกศาสดาจารย์เหล่านั้นถูกต้องหรือไม่แต่ฉันได้นั่งอยู่ตรงนั้นได้สัมผัสพิธีกรรมที่ที่มีพลังมากพอที่ทำให้ฉันรู้สึกถึงจุดว่างๆขาวๆในหัวตัวเองอยากจะลงไปนอนราบกับพื้นอยากจะร้องไห้อยากจะหัวเราะ