บทที่สิบ

  จักรยานเสือภูเขาสีดำคันเก่งพาร่างฉันทะยานฝ่าลมหนาวไปตามถนนเส้นเล็กคดเคี้ยวที่ทอดผ่านทุ่งหน้ากว้างใหญ่จรดไปถึงเทือกเขาไกลลิบตา กลิ่นหอมของรวงข้างออกใหม่แผ่กระจายไปทั่วทุ่ง สีเขียวจัดของนาข้าวทำให้ทุ่งนาดูแลมีมนต์ขลังและเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ฉันชลอความเร็วลงพร้อมกับสูดหายใจลึกๆ นึกอยากให้มีคนผลิตนำ้หอมกลิ่นรวงข้าวออกใหม่มาขายฉันคงเป็นหนึ่งในลูกค้าประจำแน่นอน นอกจากกลิ่นหอมจากทุ่งนายังมีอีกหนึ่งกลิ่นหอมที่แทรกเข้ามาฉันพยายามมองหาที่มาจนในที่สุดก็เจอต้นตีนเป็ดต้นเล็กๆขึ้นแซมระหว่างคันนา ดอกตีนเป็ดช่อสีขาวเล็กส่งกลิ่นหอมฉุนหากเข้าไปสูดกลิ่นใกล้ๆแต่จากระยะไกลผสมกลิ่นรวงข้าวมันกลับทำให้เกิดกลิ่นที่น่าเย้ายวนไม่แพ้นำ้หอมชื่อดังราคาสูง อดคิดไปถึงผู้ชายในอดีตของฉันไม่ได้ เขามักจะทำหน้าขำๆทุกครั้งที่เห็นฉันซื้อนำ้หอมขวดเล็กราคาแพงลิ่วจากร้านดิวตี้ฟรีที่สนามบิน "คุณต้องเก็บเงินนานเท่าไหร่ถึงจะซื้อมันได้น่ะตัวเล็ก" ฉันบอกเขาไปว่ามันเป็นอารมณ์ของผู้หญิง สิ่งที่ผู้หญิงรักและชอบไม่ว่ามันจะถูกหรือแพงจะลำบากหรือง่ายดายผู้หญิงก็ต้องขวนขวายให้ได้มา เขาทำหน้าประหลาดกับคำตอบของฉันแต่จากนั้นอีกไม่กี่เดือนเขาก็ยื่นถุงกระดาษใบเล็กจากดิวตี้ฟรีส่งให้ฉัน ถุงกระดาษที่บรรจุนำ้หอมยี่ห้อที่ฉันใช้มานานนับสิบปี

   ฉันออกแรงในการปั่นจักรยานเพิ่มมากขึ้นและพยายามสลัดความคิดเรื่องเขาออกจากสมองของฉันแต่ดูเหมือนว่ามันจะไร้ผลในวันนี้ ภาพเก่าๆกลับเข้ามาในหัวของฉัน ภาพที่เราปั่นจักรยานขึ้นลงเขาในนอร์ทเวสท์ ภาพที่เขาจอดจักรยานรอฉันอยู่บนเนินเขาเพราะฉันหมดแรงปั่นจนต้องจูงขึ้นเนิน ภาพเขาหัวเราะทุกครั้งที่เห็นฉันลงจูงจักรยาน ภาพเขายื่นหมวกนิรภัยจักรยานใบใหม่ให้ฉันในวันที่ฉันยอมไปปั่นจักรยานกับเขา ความคิดถึงเขามาสะดุดที่นอกจากฉันแล้วมีผู้หญิงอีกกี่คนที่เขาเคยยื่นหมวกให้ หนึ่งในนั้นมันคงรวมถึงผู้หญิงเวียดนามของเขา

  ฉันชะลอความเร็วลงและจอดจักรยานไกล้กับแม่นำ้สายเล็กๆริมทาง พิงจักรยานไว้กับต้นชงโคที่กำลังออกดอกสีชมพูหวานเต็มต้น ทรุดตัวลงนั่งพิงอีกด้านหนึ่งของต้นชงโคหลับตาลงพร้อมกับหายใจเข้าออกลึกๆ ฉันคงใช้เวลาและระยะทางมากเกินไปกับการปั่นจักรยานวันนี้ เริ่มตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงบ่ายค่อน ลมหนาวพัดผ่านไอแดดมากระทบตัวฉันมันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ อบอุ่นแต่เย็นยะเยือก ฉันลืมตาขึ้นมองท้องฟ้าสีเข้มจัดที่ตัดกันสีชมพูหวานจากกลีบดอกเรียวแหลมของดอกชงโค ฉันชอบฤดูหนาวของภาคเหนือ ฉันชอบซุกตัวอยู่ในผ้าห่มลายดอกโบตั๋นหนานุ่มที่ฉันซื้อหามาจากประเทศจีน ฉันชอบใส่รองเท้าบู้ทคู่โปรดเดินไปมาในห้อง ชอบถ่ายรูปดอกไม้สวยๆแปลกตาที่ออกดอกเฉพาะหน้าหนาว และฉันก็ชอบที่จะมีเขาเคียงข้างในวันที่เหน็บหนาว