Nepal September 2017 : Day 12

    September 17th Day 12 Pokhara


    ห้องอาหารโรงแรมช่วงสายๆเงียบเหงา มีฉันนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะมุมห้อง กาแฟใส่นมถ้วยโตอบอุ่นอยู่ระหว่างสองมือของฉัน ไข่คน ขนมปังปิ้ง ผลไม้อีกสองสามอย่างหั่นเป็นชิ้นเล็กใส่จานวางอยู่ตรงหน้าฉัน พนักงานเสิร์ฟยกแก้วน้ำส้มมาวางไว้บนโต๊ะเพิ่ม นักท่องเที่ยวส่วนมากจะออกกันไปแต่เช้าตรู่เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้น หรือไม่ก็เริ่มต้นการเดินเขาเป็นวันแรก การเดินเขามีตั้งแต่เก้าวันจนถึงสิบสี่วัน พวกเขาเดินไปถึงPoon Hill หรือไม่ก็Annapurna Base Camp ( ABC ) สาวฟินแลนด์ลาจากไปกับรถบัสคันแรกที่ออกจากPokharaตอนเช้าตรู่ หลังจากที่คุยกันเย็นวานและรับรู้ว่านางยอมแพ้ต่อวิถีผู้ชายชาวเนปาลริมทะเลสาปคืนก่อน ระหว่างการเดินทางบางครั้งก็มีเหตุการณ์แย่ๆเกิดขึ้น มันขึ้นอยู่ที่ตัวเราว่าจะไม่ให้มันเกิดขึ้นและหากเกิดขึ้นแล้วจะแก้ไขอย่างไร เธอดูเหมือนจะโชคไม่ดีนักในการเดินทางเพราะก่อนหน้านี้ก็ถูกปล้นในเวียดนาม ฉันก็ได้แต่อวยพรให้เธอโชคดี


    ฉันตัดสินให้วันนี้เป็นวันพักผ่อน วันที่ไม่วางแผนการไปไหนๆ ร่องรอยของการขับมอเตอร์ไซค์ทั้งวันเมื่อวานปรากฎให้เห็นชัดเจน แขนและหลังมือโดนแดดเผาจนเกรียม ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น เสื้อแขนยาว ผ้าโพกหน้าและแว่นตากันแดดได้พ่ายแพ้ให้กับแสงแดดแห่งโพคารา นั่งดูทีวีในห้อง มีฝรั่งลูกเล็กๆเหมือนฝรั่งขี้นกบ้านเรา และทับทิมที่เมล็ดข้างในสีสวยแดงช้ำที่ซื้อมาจากตลาดเมื่อวานกินเล่น มีผลไม้ไม่กี่อย่างที่เป็นที่นิยมของชาวเนปาล กล้วย ทับทิม ฝรั่ง แอ้ปเปิ้ล พวกเขากินกล้วยหอมที่ยังไม่สุกดี รสเฝื่อนของกล้วยทีฉันซื้อกินวันแรกๆทำให้เข็ดไม่ซื้ออีก จะซื้อมาเก็บไว้รอให้สุกก็ไม่สะดวกเพราะต้องย้ายที่พักเรื่อยๆ


    บ่ายคล้อยเดินออกไปหาอะไรกินข้างนอก จำได้ว่าอ่านเจอในTripAdvisorพูดถึงร้านอาหารเจเล็กๆมุมถนน ฉันเดินหาร้านจนเจอแล้วนั่งลงสั่งอาหาร Daal Bhat ใช้เวลานานโขกว่าอาหารถาดใหญ่จะถูกนำมาเสิร์ฟ ข้าวบาสมาติกองโต แกงผัก ผัดมันฝรั่ง และซุปถั่ว ร้านนี้ติดอันดับรีวิวเพราะอาหารทุกอย่างจะทำสดๆ ไม่มีการทำไว้ล่วงหน้า ถึงจะใช้เวลานานแต่รสชาติก็ถูกใจฉัน เดินลัดเลาะจะกลับที่พักแต่เหลือเห็นร้านสปาแอบซ่อนอยู่ระหว่างซอกเล็กๆ ฉันเดินเข้าไปดูสถานที่และทีกทายเจ้าของร้าน สปาเล็กๆแต่สะอาดสะอ้านทำให้ฉันตัดสินใจเลือกใช้บริการเฟสเชียลหนึ่งชั่วโมงและนวดสไตล์เนปาลอีกหนึ่งชั่วโมง ห้องสปามิดชิดและเย็นฉ่ำ ฉันถอดเสื้อผ้าจัดเก็บเรียบร้อยแล้วนอนคว่ำหน้าลงไปบนช่องเตียงสปา พนักงานสาวทำหน้าที่ได้อย่างเข้มแข็งและดุดัน ชะโลมน้ำมันนวดลงพื้นผิวนิ้วเล็กๆของเธอทำหน้าที่กดบีบไล่ไปช้าๆตามร่างกายฉัน ความเย็นของห้องและกลิ่นย้ำมันหอมทำให้ฉันเผลอหลับไป เสียงเล็กๆปลุกฉันตื่นให้เปลี่ยนท่าเป็นนอนหงาย น้ำมันหอมถูกชโลมใส่หนังศีรษะและนวดด้วยจังหวะพอเหมาะ ฟองน้ำชุบน้ำเย็นๆถูกนำมาทำความสะอาดใบหน้า ครีมนวดหน้าถูกป้ายลงเป็นจุดๆแล้วนวดกลึง ต่อมาก็เป็นขั้นตอนของการขัดหน้า แล้วมาส์กหน้าทิ้งไว้ เฟสเชียลด้วยผลิตภัณฑ์อายุรเวทมันคงดีจริงเพราะหลังจากนั้นรู้สึกสบายหน้า ไม่ตึง ไม่ร้อนเหมือนก่อนหน้านี้


    ออกจากร้านสปามาก็มืดแล้ว แวะทักทายพนักงานร้านขายเสื้อยืดที่โบกไม้โบกมือให้ เราคุยกันเมื่อวันก่อนและฉันก็ได้ซื้อเสื้อยืดจากเธอหนึ่งตัว เสื้อยืดเนื้อดีที่เธอเอามาตัดรอบคอออกแล้วใช้กรรไกรขริบส่วนต่างๆให้เป็นลวดลาย ห้าร้อยรูปีหรือหนึ่งร้อยห้าสิบบาทสำหรับเสื้อยืดเนื้อดี ความคิดสร้างสรรค์ และเทคนิคการตัด มันไม่ได้แพงเลย ฉันยังอยากสั่งลาเมืองPokharaกับอาหารชุดที่ชื่นชอบก็เลยตัดสินใจเดินไปร้านอาหารเจที่เคยกินเมื่อสองวันก่อน Marwadi Thali ถาดใหญ่ถูกนำมาวางตรงหน้าอีกครั้ง ---- ชื่ออาหารแต่ละอย่างจะเขียนทีหลัง ตอนี้ขี้เกียจหา--- ฉันคงคิดถึงอาหารที่นี่มากถ้ากลับไปบ้าน
ลมพัดเย็นสบายระหว่างเดินกลับที่พัก เสียงทักทายดังมาเป็นระยะๆจากผู้คน สามวันที่ฉันใช้ชีวิตอยู่แถวนี้มันนานพอที่จะทำให้คนจดจำได้ เด็กหญิงตัวเล็กจากร้านI ขายของชำโบกมือทักทายเมื่อฉันเดินผ่าน หนุ่มเนปาลพนักงานร้านขายของที่ระลึกเอ่ยสวัสดีเป็นภาษาไทยใส่ฉันเพราะเขาเคยถามว่ามาจากไหน ฉันเดินผ่านกลุ่มคนสูงอายุนั่งโขกหมากรุกแล้วทักทายเขา นามัสเต พวกเขาหันมามองแล้วทำคอดุกดิ นามัสเตกลับ


     ชีวิตเล็กๆกับการเดินทางเล็กๆ และ ความสุขอันยิ่งใหญ่ในโลกใบโต