Tuesday, September 11, 2018

Southern India



🚶🏽‍♀️🚶🏽‍♀️🚶🏽‍♀️🚶🏽‍♀️🚶🏽‍♀️🚶🏽‍♀️🚶🏽‍♀️

07-09-2018
Day 3 Kolkata

     ช่วงสายๆหลังจากจัดการอาหารเช้าที่ถูกมาเสิรฟถึงในห้องโดยคุณลุงคนเดิมที่อยู่ในลิฟต์เมื่อสองคืนก่อน อาหารเช้าง่ายๆ ขนมปังปิ้ง ไข่กวนและกาแฟ ฉันเดินแบกเป้ใบเล็กลงมาเช็คเอาท์แล้วขอฝากเป้ไว้สักสองชั่วโมงเพราะอยากจะไปเที่ยวตลาดทางฝั่งนี้ของเมืองก่อนที่จะย้ายไปพักอีกฝั่งหนึ่ง รู้สึกว่าเริ่มเคยชินกับระบบการใช้ชีวิตของที่นี่จึงไม่ได้เร่งรีบอะไร เดินลัดเลาะถนนไปเรื่อยๆตามแผนที่ที่บันทึกไว้ในสมองเรียบร้อยแล้ว ผ่านร้านอาหารริมทางมีลูกค้าหลายคนยืนจกข้าวราดแกงถั่วท่าทางน่าอร่อย บ้างก็ยืนจิบไจสูบบุหรี่กันเพลิน

    เดินมองดูนั่นนี่เพลินจนมาถึงทางเล็กๆแคบๆที่เกือบจะทำให้หันหลังกลับเพราะคิดว่าเป็นทางตันแต่พอสังเกตดีๆก็พบว่าสองฝั่งของทางเล็กๆนั้นเป็นที่อยู่อาศัยของคนนับร้อยนับพันคน มองเข้าไปเห็นห้องเล็กๆความกว้างแต่ละห้องไม่น่าจะเกินเมตรครึ่ง กับความสูงเมตรแปดสิบ ยาวอีกเมตรแปดสิบ แต่ละห้องแบ่งเป็นสองชั้น ชั้นล่างสูงพอก่อไฟได้สำหรับประกอบอาหาร ชั้นบนเป็นที่นอน ภาพเด็ก คนชรา นั่งอยู่ชั้นบนหันหน้าออกมาทางประตู ผู้หญิงนั่งเป่าไฟที่ก่อด้วยฟืนควันขโมงอยู่ชั้นล่าง ใจอยากจะยกกล่องถ่ายรูปออกมาบันทึกไว้แต่ก็ไม่กล้ากลัวจะเป็นการไม่ให้เกียรติพวกเขา บางห้องนอกจากจะเป็นที่ปรุงอาหารและหลับนอนแล้วยังแบ่งพื้นที่เป็นร้านขายของชำได้ด้วย ขนม ยาสูบซอง บุหรี่ แชมพู และอีกหลายๆอย่างถูกนำมาแขวนให้ลูกค้าได้เลือกซื้อ บางช่วงของทางเดินมีก๊อกน้ำติดตั้งไว้ก็จะมีผู้คนเอาขวดพลาสติกมาเติมน้ำคงเอาไว้เป็นน้ำกินน้ำใช้ ถัดออกไปไม่เกินสามก้าวก็มีเด็กบ้าง ผู้ใหญ่ทั้งหญิงชาย นั่งอาบน้ำกันอยู่ มันพีคตรงที่ว่าระหว่างที่ฉันเดินๆไปในตรอกที่มีความกว้างไม่ถึงเมตรจู่ๆก็เจอคนนั่งอาบน้ำอยู่กับพื้นข้างหน้า ฉันเดินเบี่ยงซ้ายพวกเขาก็เขยิบเบี่ยงขวาให้เดินลัดเลาะแอบดูชีวิตพวกเขานานนับชั่วโมง ตรอกซอกซอยเยอะแยะไปหมดจนนึกถึงโพรงมดในหนังเอนิเมชั่น

     ได้ยินเสียงหวูดรถไฟดังมาจากข้างหน้าพร้อมกับจมูกได้กลิ่นคาวปลาก็รู้ว่าน่าจะถึงจุดหมาย ตลาดปลาข้าง\บนทางรถไฟ ปลาน้ำจืดหลากหลายชนิดถูกนำมาเรียงไว้บนแผ่นพลาสติก มีดอันใหญ่ตั้งไว้ข้างๆ คนอินเดียไม่จับมีดมาหั่นแต่จะจับสิ่งที่ต้องการจะหั่นไปไถกับมีดที่ตั้งไว้ ฟังดูมึนเหมือนกันนะ บนรางรถไฟมีเสื้อผ้าที่ซักแล้วถูกนำมาตากไว้โตยการเอาวางกับพื้นแนวราบ ตากผ้าแนวราบ ปูไปบนพื้น นานๆทีรถไฟแล่นผ่านก็วิ่งไปเก็บแล้วตากใหม่ กิจกรรมเขาเยอะจริงๆ  นอกจากปลาแล้วมุมหนึ่งของตลาดก็ยังมีผัก ผลไม้ ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆให้เลือกชม ฉันเดินตลาดจนเหนื่อยเหงื่อซึมเสื้อเปียกชุ่มหลังจึงหยุดกินกาแฟริมทางรถไฟ กาแฟนมรสหวานจัดในถ้วยดินเผากับความสับสนวุ่นวายของตลาดและรถไฟที่แล่นผ่านมันเป็นความลงตัวที่พอดี

   กลับมารับเป้คืนแล้วออกเดินต่อไปยังโรงแรมที่จองไว้ แดดเริ่มจัด ขาเริ่มล้า เสื้อผ้าสามสี่ชิ้นกับข้าวของเครื่องใช้อีกไม่กี่อย่างบนหลังเหมือนกับจะมีน้ำหนักมหาศาล อยากจะหาเรื่องเอาอะไรโยนทิ้งไปบ้างแต่ทุกอย่างล้วนแต่เป็นของจำเป็น กล้องถ่ายรูป ที่ชาร์จแบตสองอัน ปลั๊กไฟแปลง ก่อนที่จะทำอะไรบ้าๆลงไปตาก็เหลือบไปเห็นร้านขายน้ำผลไม้ซุกตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ มะม่วงลัสซี่หวานจ๋อยกับบรรยากาศของร้านทำให้โลกน่าดูขึ้นมาทันที แอบจำรายละเอียดของร้านไว้แล้วบอกตัวเองว่าสักวันจะทำร้านแบบนี้มั่ง  เดินข้ามฝั่งเมืองจนมาถึงโรงแรมที่จองไว้กับการเช็คอินที่เต็มไปด้วยขั้นตอน ก๊อปปี้หน้าพาสปอร์ต ก๊อปปี้หน้าวีซ่า ก๊อปปี้แผ่นวีซ่าที่ขอออนไลน์ไว้ ถ่ายรูป เซ็นต์ชื่อนี่ เซ็นต์ชื่อนั่น นั่นอีกที่ นู่นอีกที่ ถ่ายรูปอีกที ขอดูพาสปอร์ตอีกทีสิ  ถามหน่อยนะ มายังไง มากับใคร ไปยังไง ไปกับใคร ทำไมถึงมา เอ้า เฮ้ยยยยยย... เยอะไปปะ

   บนชั้นห้า ห้องกว้าง แอร์เย็น เงียบ สงบ สมใจ นั่งพักผ่อนจนหายเหนื่อยหายเมื่อยใจ ตอนนี้ก็ถึงเวลาบันเทิง จะไปดูหนังฮินดีจะไปกินข้าวเย็นร้านดีๆ  โรงหนังอยู่ไม่ไกลจากที่พักเดินสิบกว่านาทีก็ถึง คุณภาพเสียงดีแอร์เย็นเก้าอี้เอนได้แทบราบ เฟร้นช์ฟรายอร่อย โค้กแก้วใหญ่ แต่ทั้งโรงมีคนดูอยู่ห้าคน คงเป็นเพราะค่าบริการที่แอบแพง ถึงแม้จะไม่เข้าใจสักคำแต่ก็สนุกกับการเดาประกอบภาพ หนังโบลลี่วูดเป็นหนังคุณภาพ ภาพสวย มุมดี เศร้าได้ใจ เต้นสนุก เพลงเพราะ เนื้อเรื่องประมาณว่านางเองกับพระเอกรักกันแต่พ่อนางเอกไม่เห็นด้วยแล้วให้ไปแต่งงานกับอีกคน พระเอกเสียใจก็เลยหนีไปที่อื่นสี่ปี กลับมาเยี่ยมน้องชายแล้วบังเอิญเจอนางเอกอีกก็เลยนัดเจอกัน นางเอกแต่งงานไปแล้วก็ไม่มีความสุขเพราะผัวขี้เมาและชอบตบตี เพราะพระเอกกับนางเอกยังรักกันอยู่นางเอกจึงตัดสินใจจะหย่าแต่เปลี่ยนใจเพราะสงสารพ่อ พระเอกเสียใจเป็นครั้งที่สองก็เลยหนีไปอยู่ในป่าและเป็นบ้า ผัวนางเอกประสบอุบัติเหตุรถชนตายนางเอกก็เลยออกตามหาพระเอก ตามตั้งนานก็มาเจอว่าเป็นบ้าและจำตัวเองไม่ได้ก็เลยเสียใจจนป่วยตาย น้องชายพระเอกเอาพระเอกมารักษาที่บ้านแต่พระเอกวิ่งหนีออกไปข้างนอกจนมาถึงป่าช้า วิ่งสะดุดหัวชนใส่ป้ายหลุมฝังศพนางเอก ตายคาที่  เศร้านะ หนังแขก ( ชื่อเรื่อง Laila Majnu )

   อาหารมื้อค่ำที่ร้าน Pai’s Malgudi อร่อยสมใจ ถึงแม้ว่าตอนสั่งไม่ค่อยแน่ใจว่าจะได้อะไรแต่ก็ออกมาอร่อย แผ่นแป้งบางๆมีเห็ดแชมปิญองและชีสอยู่ข้างใน มีแกงผัก แกงถั่ว แกงอะไรอีกสักอย่างเป็นเครื่องเคียง

   นามัสเต โกลกาต้า

🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼














No comments:

Post a Comment